It's all about the food

Om te beginnen het goede nieuws: ik heb een kamer gevonden! Na 5 dagen in het hostel te hebben gezeten kon ik verhuizen naar mijn nieuwe appartement in het centrum van Rome en ook dicht bij mijn werk. Uiteindelijk heb ik het nog super leuk gehad in het hostel, veel leuke mensen ontmoet waar ik in het eerste weekend mee om ben gegaan. Toch was ik natuurlijk heel blij toen ik er weg kon. Mijn (ruime) kamer is in een groot appartement in de wijk Monti, in een typisch schattige Romeinse straat. Ik woon hier met 3 anderen, 2 Italianen en een Française. We delen een keuken, badkamer en een super grote woonkamer. Monti is de wijk waar Julius Cesar is geboren en het is eigenlijk altijd een vrij slechte wijk van Rome geweest met veel prostitutie. In de loop van de jaren '90 is dat helemaal omgeslagen. Monti wordt nu gezien als een van de beste wijken om te wonen (ook het duurste helaas), het ligt net boven het Colosseum. Het is een hele levendige en veilige wijk met veel cafe's, restaurants en Gelateria's (ijssallons!!), met de metro naast de deur: ideaal.

Dit laatste brengt me naar de titel van deze blog: in Rome draait het allemaal om eten. De 5 kg die ik kwijt was in Burkina Faso zitten er inmiddels alweer dubbel en dwars op. Toen ik voor het eerste mijn nieuwe huis binnen liep dacht: goh, wat is de keuken netjes schoon. Nou dat komt omdat er hier amper gekookt wordt. De Romeinen gaan het liefst elke avond de straat op om een hapje te eten. Het meeste populair is ‘Aperativo'. Je betaald eigenlijk voor je drankje (ongeveer €10) en krijgt er een onbeperkt buffet bij met allemaal lekkere Italiaanse hapjes. Ook ik ben in de eerste weken iets te vaak uit eten geweest, maar je ontkomt er niet aan. Men houdt hier gewoon heel erg van eten. En dan niet te vergeten de kantine van de FAO waar we elke lunch ook nog een warme maaltijd halen (meestal pasta).

En dan het leven bij de FAO. Ook hier begint het te wennen en de eerste vrienden zijn gemaakt. Helaas heb ik mijn super mooie kantoor achter moeten laten. Ik zat ver van mijn eigen team vandaan en daardoor had ik weinig interactie met ze. Mijn begeleider wilde graag dat ik bij hen in de buurt kwam zitten en heeft daar een werkplek voor me geregeld. Helaas geen cafés of restaurants meer in de buurt, ik zal nu toch moeten lopen voor mijn eten. Werken bij de FAO is een hele mooie ervaring. Een voorbeeld: de (soms wat inefficiënte) vergaderingen die ik bij mag wonen waarbij we videocontact hebben met regionale kantoren in Ghana, Egypte en Kenya. Of het international symposium over agro-ecologie waar ik ook naartoe mocht. De chicste zaal van de FAO, helemaal vol met ‘belangrijke' mensen. Je kent dat wel, een zaal van de Verenigde Naties waarbij de landen vertegenwoordigers een bordje met de naam van hun land voor zich hebben staan. Er werden presentaties gegeven in allerlei talen. Aan de zijkant van de zaal zitten de tolken en via een oortje kun je meeluisteren in welke taal je wilt. Gerda Verburg zat in deze zaal (achter mij), de ministers van landbouw van Frankrijk, Senegal, Brazilie, Japan en Costa Rica en de grote baas van de FAO zelf was er ook. Daarnaast waren ook Georges (met wie ik in Burkina Faso werkte) en Pablo (mijn professor uit Wageningen) aanwezig, het was heel gezellig en een heel goed symposium! Daarnaast is het project waar ik aan werk ook erg leuk en interessant, al moet het echte werk nog wel een beetje op gang komen.

Rome is een ontzettend gave stad om te wonen. Het mooie is dat elke keer als ik het Colosseum zie (minstens 2 keer per dag) ik nog steeds even stil blijf staan en er naar ga kijken. En ook als ik s'ochtends de metro uit stap en de ruïnes zie blijft het me verbazen. Daarnaast is het nog steeds lekker weer en ben ik afgelopen zondag naar het strand geweest. Op woensdagavond gaat er wekelijks een groep van de FAO naar een meer buiten de stad om te zwemmen (met na afloop natuurlijk Aperativo). Vorige week ben ik mee geweest en ook voor morgen sta ik weer ingeschreven. Het is ontzettend mooi daar en fijn om ook even buiten de stad te komen. Kortom, etentjes, stranduitjes, sight seeing, baravonden en lekker chillen op mijn kamer (wat ik genoeg doe hier, want mijn bed ligt heel erg lekker)...er staat genoeg op het programma!

Hieronder vinden jullie nog een aantal foto's, waaronder het uitzicht vanaf het balkon van de FAO en mijn nieuwe straat en huis.